Sıvı-elektrolit ve asit-baz dengesi ile ilgili değerlendirmeler sırasında kullanılan bir testtir.
Sodyum, ekstrasellüler sıvı kompartmanındaki su dağılımında ve osmotik basıncın oluşumunda çok büyük öneme sahiptir. Bu durum, vücuttaki sodyum dengesinin çok iyi bir şekilde ayarlanmasını ve korunmasını gerektirir. Normal bir insanın diyetinde bulunan 8-15 gram sodyumun hemen hemen tamamı mide bağırsak sisteminden emilir. Vücuttaki dengenin korunabilmesi için bu kadar miktarın böbrekler tarafından atılması gerekir.
Hipernatremi: Sıvı kaybının sodyum kaybından fazla olduğu aşırı terleme, uzun süreli hiperpnö (alveoler ventilasyon hızının aşırı bir solunum meydana getirecek kadar artması),kusma ,ishal ve poliüri en sık rastlanan hipernatremi nedenleridir.
Hiponatremi: Besinlerle vücudun kayıplarını karşılamayan ,kısıtlı miktarda sodyum alınmasına bağlı olabileceği gibi normalden daha fazla miktarda kaybın meydana gelmesi ile oluşur.
Aşırı terleme,uzun süreli kusma,inatçı ishal,tuz kaybettiren enteropatiler, diüretik kullanımında doz ayarlanamaması hiponatremi sebepleri arasındadır.
Sodyum konsantrasyonun 120 mmol/L altına inmesi güçsüzlüğe, 100 mmol/l altına inmesi bulber veya psödobulber felç gelişmesine, 90-105 mmol/L arası değerler ciddi nörolojik bozukluklara yol açar.
Normal değerler 135-145 mmol/L
Numuneler sarı veya kırmızı kapaklı tüplere alınmalı 10dk dinlendirilmeli ve 4000 devirde 6-7 dk santrifüj edildikten sonra çalışılmalıdır. Hemoliz sonuçları etkilemektedir.
Çalışma yöntemi ISE dir.
